جدول جو
جدول جو

معنی بخور مریم - جستجوی لغت در جدول جو

بخور مریم
گیاهی تزیینی و خوش بو با ساقۀ کوتاه و گل های سرخ یا کبود و کمی سرازیر که ریشۀ آن مصرف دارویی دارد، پنجۀ مریم، چنگ مریم، سیکلامن، گل نگونسار، گل سرنگون
تصویری از بخور مریم
تصویر بخور مریم
فرهنگ فارسی عمید
بخور مریم(بَ / بُ رِ مَرْ یَ)
گیاهی است از تیره پامچالها که از گلهای زینتی مرغوب است. گلهای آن دارای دم گل خمیده میباشد و ریشه اش ضخیم غده ای است. گلهایش برنگهای ارغوانی و قرمز تیره و سفید و صورتی میباشد. در ریشه غدۀ گیاه مزبور ماده ای بنام سیکلامین که دارای اثر مسهلی شدید است وجود دارد و بعلاوه دارای مواد گلوسیدی و اسیدسیکلامیک میباشد. ریشه غدۀ تازه و له شدۀ این گیاه را بصورت ضماد بر روی تومرهای خنازیری قرار می دهند. در اکثر نقاط دنیا از جمله نواحی شمالی ایران این گیاه می روید. گل نگونسار. شجرۀ مریم. بولف. عرطنیثا. خبزالمشایخ. ولف. رقف. رکف. اذن الارنب. هوم الیهودا. سیکلمه. سیکلامن. گل سیکلمه. قعلامنیس. آذریون. اذریون. اذریونه. ذهبیه. پنجۀ مریم. (از فرهنگ فارسی معین ذیل ’گل نگونسار’). باسیوس. فوفیلاطینوس. عرطنیثا. حرمل. (ترجمه صیدنۀ ابوریحان). گیاهی است که به پنج انگشت ماند و خوشبو بود و آتش پرستان بوقت ستایش و پرستش بدست گیرند. گویند مریم مادر عیسی دست بر آن زد آن بصورت پنج انگشت شد و آن را شجرۀ مریم و بعربی خبزالمشایخ و بیونانی فعیلاسوس خوانند یرقان را نافع است. (ازبرهان قاطع) (از هفت قلزم). کف مریم. رکفه. (یادداشت مؤلف). و رجوع به تحفۀ حکیم مؤمن و مخزن الادویه و تذکرۀ داود ضریر انطاکی ص 71 و پنجۀ مریم شود، عین بخیق، چشم کور. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
بخور مریم
آذریون گل نگونسار از گیاهان گل نگونسار
تصویری از بخور مریم
تصویر بخور مریم
فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(نُ خُ دِ مَرْ یَ)
به لغت اهل اصفهان، زراوند مدحرج است. (تحفۀ حکیم مؤمن)
لغت نامه دهخدا